ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΝΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΝΕΥΦΗΜΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

1

Τιμώ θεόπτα δώδεκα Χριστού φίλους.

Ήρωας άνδρας και Θεούς τολμώ λέγω.

Δώδεκα ευκλεέας τριακοστή εγείρη μύστας.

Θεωρώ χρέος τιμής και ευγνωμοσύνης προς τους πρωτεργάτες για της διάδοση και την οργανική καθιέρωση της Χριστιανικής Εκκλησίας, κυρήξαντες ανά την οικουμένη το Ευαγγέλιο του Κυρίου και Θεού Ιησού Χριστού. Θα ήταν σοβαρή παράληψη εκ μέρους μου αν θα παρέλειπα τιμητικά και ευλαβικά να κάνω αναφορά.

Με το λόγο Κυρίου εστερεώθησαν οι ουρανοί και το Πνεύμα του στόματος αυτού πάσα η δύναμις αυτών (Ψαλμ. Λ.Β. 6). Ταύτα ο μακαριότατος Δαβίδ, υπό του Αγίου Πνεύματος εδογμάτισε. Λέγων ότι η Αγία Τριάς είναι των όλων δημιουργός. Αυτή είναι η προάναρχος αρχή, η εν τρίσι προσώποις μια Θεότις, η πάντων βασιλεύουσα η οποία εφιλοξενήθη επί της γης εις την δρύν του Μαμβρή υπό του προπάτορος Αβραάμ. Χωρίς να αφήσει τα ουράνια προεμήνυε με την φιλοξενίαν ταύτην την δια σαρκός του Θεού Λόγου επιφάνεια είπε εις τον Αβραάμ <<Και ευλογισθήσονται εν τω σπέρματι σου πάντα τα έθνη της γης>> (Γεν. Κ.Β.18). Και πάλι <<Και Βασιλείς εκ σου εξελεύσονται>> (Γεν. ιζ. 6). Διότι ο Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, ο δε Ισαάκ εγέννησε τον Ιακώβ. Ο δε Ιακώβ εγέννησε τους δώδεκα Πατριάρχας του Ισραήλ.

Διότι οι ανωτέρω δώδεκα Πατριάρχαι προεικόνιζαν τους σημερινούς δώδεκα Αποστόλους αλλά και οι δώδεκα κώδωνες οι οποίοι ηχολογούσαν όταν ιεράτευε εν τη σκηνή ο Αρχιερεύς Ααρών. Τους δώδεκα τούτους Αποστόλους εδήλουν, διότι αυτοί ήχησαν και εκήρυξαν εις όλην την οικουμένη την Σάρκωση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και το Ευαγγέλιον του. Δια τούτο και ο Οσιέ προεφήτευσεν ότι δώδεκα δρύες θέλουσιν ακολουθήσει τον πει της γης φανέντα Θεόν. Και πολλά άλλα της Παλαιάς Διαθήκης προεικόνισαν τους Ιερούς Αποστόλους.

Ο Υιός και λόγος του Θεού προσέλαβε την ανθρώπινη φύσιν και εθέωσε αυτήν, θέλων να δείξει τρανότερα την προς ημάς αυτού αγαθότητα, εξελέξατο τους κατά το φαινόμενον ευτελείς δώδεκα Μαθητάς Του. Εποίησε αυτούς Αποστόλους και διαχειριστές της Θείας Του οικονομίας για μετά την ανάληψη Του εις τους ουρανούς. Αφού διεμοίρασε σε αυτούς χαρίσματα Του Αγίου Πνεύματος εν είδει πύρινων γλωσσών. Τους απέστειλε εις όλην την οικουμενική ίνα Θεολογώσι το Της Τριάδος Μυστήριον και την Θείαν Οικονομία και ίνα ευαγγελίζωσι πάντα τα έθνη και βαπτίζοντας αυτούς εις το όνομα της Αγίας Τριάδος.

Δι΄ αυτών εφωτίσθη όλη η κτίσις και την Ορθόδοξον επλούτισαν πίστη. Ευσεβώς την Αγίαν Τριάδα λατρεύουσα και τον ένα της Αγίας Τριάδος ομολογούσαν Θεόν και άνθρωπον, Τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν.

2

Τούτους λοιπόν τους δώδεκα Ιερούς Αποστόλους χρωστούμε όλοι οι Χριστιανοί να τιμώμεν και να γεραίρωμεν ως καθερετάς της πλάνης που οδήγησε τους πρωτόπλαστους στην πλάνη. Έχουμε χρέος να τους ευλαβούμεθα ως φωστήρες του κόσμου και κήρυκας της ευσεβείας και θεμελιωτάς της Εκκλησιαστικής ευταξίας την οποίαν δια των υπ’ αυτών εκτεθέντων θείων και ιερών κανόνων καλώς περιεχαράκωσαν.

Χρωστούμε δε να φανερώσουμε και πως έκαστος των Αποστόλων εκήρυξε και εις ποιόν τόπον ετελειώθη διότι καίτοι οι Άγιοι Απόστολοι δεν ετελειώθησαν όλοι μαζί κατά τον αυτόν χρόνο, ούτε εις τον αυτόν τόπο. Επειδή η Εκκλησία του Θεού εορτάζει όλων μαζί την Αγία τους μνήμη, δια τούτο χρωστώ να αναφέρω και όλων το κήρυγμα και το τέλος.

(Η Ορθόδοξος Εκκλησία ταις διατάξεις των πανευφήμων Αποστόλων και των Θεοφόρων Πατέρων ακολουθεί πιστός χαραχθείσα ευθεία οδόν η δια των Θείων και Ιερών Κανόνων προσδιοριζόμενη πορεία. Εις τούτο δε εγκαυχωμένη πιστεύει και κηρύττει ότι κατέχει την αλήθεια, ήτις απεργάζεται την σωτηρίαν των Ανθρώπων.

Επίσης, εις την Ιερά λειτουργία φέρει μαρτυρίας εκ των αποστολικών διαταγών και Αποστολικών Κανόνων μνημονεύει. Επομένως ουδείς δικαιούται να αντιφάσκει επί αυτών. Οι ιεροί Κανόνες καθορίζουν την ευταξία και τη λειτουργία της Εκκλησίας καθώς και την διακονία και διοίκηση. Θα αναφερθούμε περί αυτών στο επόμενο κεφάλαιο. Όστις θέλει πληρέστερη πληροφόρηση περί των κανόνων των Ιερών Αποστόλων μπορεί να αναγνώσει τα προλεγόμενα των Αγίων Αποστόλων και Αγίων Πατέρων εις το Πηδάλιο).

Πρώτος των Αποστόλων είναι ο κορυφαίος Πέτρος ο οποίος εγνώρισε Θεόν τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν και εφανέρωσεν εις τον κόσμο το φως της τοιαύτης θεογνωσίας ήτο ο Μακάριος Πέτρος, η πέτρα της πίστεως, το θεμέλιον της Εκκλησίας, ο στύλος της Ευσεβείας ο Πέτρος πρώτος ομολόγησε με παρρησία Υιόν Θεού <<Ράββι συ ει ο Υιός του Θεού του ζώντος>>.

Όλοι οι άλλοι διστάζοντες τον ονόμαζαν πότε ως τον Πρόδρομο, πότε ως τον Ηλίαν και άλλους από τον παλαιό νόμο <<Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι ότι είμαι (ερωτά ο Διδάσκαλος τους μαθητές) κάποιοι είπαν Ιωάννην τον Βαπτιστή, άλλοι Ηλίαν, άλλοι τον Ιερεμία και κάποιοι ότι είναι κάποιος εκ των προφητών>>.

(Πάλι ο Ιησούς ρώτησε ω Μαθηταί μου τίνα με λέγεται ότι είμαι; Λαμβάνων τον λόγον ο Πέτρος φωνάζει ενώπιον πάντων. Κύριε Συ είσαι ομογενής Υιός του Θεού και Πατρός, ο ομοούσιος και ενυπόστατος αυτού Θείος Λόγος, το ανέσπερον φως του αναίτιου φωτός. Συ ει ο προ πάντων των αιώνων εκ του Πατρός γεννηθείς αλλ’ ού ποιηθείς <<Συ ει ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος>> (Ματ. Ις.16).

3

<<Και γω δε σοι λέγω ότι συ ει Πέτρος και επί ταύτη τη Πέτρα οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν και πύλαι Άδου ού κατισχύσουσιν αυτής>> (Ματθ. Ισ.19).

Πέτρος ο κορυφαίος Απόστολος του Κυρίου ήτο αδελφός Ανδρέα του Πρωτόκλητου, καταγόμενος εκ μικράς πόλεως, τη Βηθσαϊδά, Υιός Ιωνά εκ φυλής του Πατριάρχου Συμεών, ζων εν εσχάτη πενία. Αφού δε ο Πατήρ του Ιωνάς ετελεύτησεν. Ο Πέτρος έλαβε γυναίκα την αδελφή του Βαρνάβα του Απόστολου και απέκτησε παιδιά. Ο Ανδρέας έμεινε εν παρθενία.

Ο Πέτρος πρώτος των Αποστόλων εκήρυξε το Ευαγγέλιον πρότερον εις την Ιουδαία και Αντιόχειαν, έπειτα δε εις τα μέρη του Εύξεινου Πόντου, εις την Γαλατίαν Καπαδοκίαν, την Ασίαν, Ινδίες, Βηθυνίαν και τελευταία έφθασε στη Ρώμη. Εκεί έβρηκε τον μάγο Σίμωνα ο οποίος προκαλούσε τον Πέτρο. Ο Πέτρος δια τον Αγίων Λόγων του έδιωξε τα δαιμόνια που υπηρετούσαν τον Σίμωνα. Τότε το πλήθος επίστευσε εις τον του Πέτρου Θεόν. Ο Νέρων εβουλήθη να θανατώσει τον Πέτρο. Γνωρίζοντας αυτό ο Πέτρος εχειροτόνησε Επίσκοπον Ρώμης Κλημέντα τον μαθητή του επειδή ο προκάτοχος του Λίνος είχε εξεδημήσει προς Κύριον. Αργότερα ο Αγρύπας συνέλαβε τον Πέτρο και προσέταξε να σταυρωθεί κατακέφαλα ως ο ίδιος ο Απόστολος το εζήτησε. Ήτο 29η Ιουνίου.

Δεύτερος Απόστολος του Κυρίου είναι ο πρωτόκλητος Ανδρέας, ο αδελφός του Πέτρου. Ο Ανδρέας εκήρυξε το Ευαγγέλιο εις τα παράλια μέρη του Εύξεινου Πόντου, της Βιθυνίας Αρμενίας και επανελθών εις το Βυζάντιο κατέβει έως την Ελλάδα που έφθασε εις την Πάτρα Αχαΐας όπου και εσταυρώθη υπό του Αιγέα του. Ήτο 30 Νοεμβρίου.

Τρίτος είναι ο Ιάκωβος ο του Ζεβεδαίου, ο οποίος εκήρυξε το Ευαγγέλιον εις όλη την Ιουδαία. Εθανατώθη δια μαχαίρας υπό του Ηρώδου Αγρίππα ο οποίος είχε ενοχληθεί από την παρουσία του. Ήτο 9 Οκτωβρίου.

Τέταρτος είναι ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής και Θεολόγος, ο αδελφός Ιακώβου, ο επιπεσών εις το στήθος του Χριστού. Ούτος εκήρυξε το Ευαγγέλιον εις την Ασίαν και εξορισθείς εις την Πάτμον υπό του Δομετιανού έγραψε την αποκάλυψη. Πρόσφερε πλήθη απίστων εις την Εκκλησία του Χριστού.

Επιστρέψας εις την Έφεσον ανεπαύθη εν ειρήνη πλήρης ημερών, ο μόνος εκ των δώδεκα

που αναπαύθη εν ειρήνη. Ήτο Μαΐου 8.

Πέμπτος είναι ο Φίλλιπος ο από Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, συμπατριώτης Ανδρέου και Πέτρου. Ούτος εκήρυξε το Ευαγγέλιον εις την Ασίαν και Ιερά πόλην μετά της αδελφής του Μαριάμνης και του Βαρθολομαίου ύστερον δε υπό των Ελλήνων σταυρωθείς εθανατώθη εν αυτή τη Ιερά πόλη. Ήτο Νοεμβρίου 14.

Έκτος είναι ο Θωμάς και Δίδυμος, ο οποίος κηρύξας τον Χριστόν εις Πάρθους και Μήδους και Πέρσες και Ινδούς, εχτυπήθη υπ’ αυτών ακοντίους και ετελειώθη. Ήτο Οκτωβρίου 6.

4

Έβδομος είναι ο Βαρθολομαίος ο οποίος εκήρυξε το Ευαγγέλιον του Χριστού εις τους Ινδούς, τους καλούμενους Ευδαίμονες και σταυρωθείς εις την Ουρβανούπολην ετελειώθη. Ήτο Ιουνίου 11.

Όγδοος είναι ο Ματθαίος (ο Καιλευί), αδελφός Ιακώβου του Αλφαίου, ο Τελώνης και Ευαγγελιστής. Όστις εφιλοξένησε τον Ιησούν. Ούτος κηρύξας το Ευαγγέλιον εις Ιερά πόλιν της Συρίας λιθοβοληθείς ετελειώθη. Ήτο Νοεβρίου 16.

Ένατος είναι ο Ιάκωβος ο του Αλφαίου ο και αδελφός Ματθαίου (διότι αμφότεροι είχαν πατέρα τον Αλφαίον). Ούτος εκήρυξε τον Χριστόν εις τα έθνη δια να επωνομασθεί σπέρμα Θείον, ταχέως και προθύμως προχωρήσας εις το κήρυγμα και ελέγχων τους απαίδευτους λαούς εκρεμάσθη εις σταυρόν παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας Θεού. Ήτο Οκτωβρίου 9.

Δέκατος είναι Σιμών ο Ζηλωτής ο καταγόμενος εκ Κανά της Γαλιλαίας όστις ονομάζεται Ναθαναήλ εις το κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον. Ούτος λοιπόν εκήρυξεν εις όλην την Μαυριτανίαν και την χώραν της Αφρικής το Ευαγγέλιον του Χριστού, σταυρωθείς τελειούται. Ήτο Μαΐου 10.

Ενδέκατος είναι Ιούδας ο Ιακώβου, ο παρά μεν του Λουκά ονομαζόμενος Ιούδας Ιακώβου ιστέ το Ευαγγέλιον του και τας πράξεις, παραδέ του Ματθαίου Θαδδαίος και Λεβαίος αδελφός κατάσαρκα χρηματίσας του Κυρίου. Ούτος εκήρυξε το Ευαγγέλιο εις την Μεσοποταμίαν. Ετελειώθη εις την πόλη Αραράτ, κρεμασθείς και τοξευθείς υπό των απίστων. Ήτο Ιούνιος 12.

Δωδέκατος ο Ματαθίας ο αντί του προδότου του Ιούδα συναριθμείς μετά την Ανάληψιν μετά των ένδεκα Αποστόλων εκήρυξε το Ευαγγέλιον εις την Αιθιοπία και πολλάν τιμωριών παθών υπό των απίστων παρέδωκε την ψυχήν του εις χειράς Θεού. Ήτο Αυγούστου 9.

Για τον κορυφαίο των Αποστόλων, Απόστολον Παύλο ο οποίος δεν ανήκει στους δώδεκα θα γίνει στο τέλος τιμητική αφιέρωση.

Συνοπτική αναφορά σε μερικούς εκ των εβδομήκοντα, Ιάκωβος ο αδελφός του Κυρίου ο και Υιός Ιωσήφ του Μνήστωρος έγινε πρώτος Επίσκοπος των Ιεροσολύμων έγραψε την πρώτη Θεία λειτουργία, εκρεμάσθη δε υπό των Ιουδαίων από το πτερύγιον ήτο το τοξωτό και έξω πετακτόν του Ιερού κτυπηθείς εις την κεφαλή με ξύλο ετελειώθη.

Σιμών, ο και Συμεών ονομαζόμενος και Κλεόπας, ήτο υιός του Ιωσήφ του Μνήστωρος, αδελφός Ιακώβου του αδελφοθέου. Έγινε δεύτερος Επίσκοπος των Ιεροσολύμων, έζησε εκατόν είκοσι έτη. Επειδή ήτο συγγενής του Κυρίου και κατάγετο εκ της φυλής του Ιούδα κατεδικάστη υπό του Βασιλεύς Δομετιανού εν έτη (82 Μ.Χ) να πιεί δηλητήριον το οποίον εξήγαγον από δηλητηριώδη ζώα και ερπετά και ήτο θανατηφόρο αλλά δεν έπαθε ουδέν. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα υπό του Βασιλεύς Τραϊανού σταυρωθείς ετελειώθη.

Βαρνάβας, ο και Ιωσής ονομαζόμενος αναφέρεται στις πράξεις (Κεφ. Δ.36) είναι εις εκ των εβδομήκοντα. Ούτος αντέγραψε το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον και ετελειώθη εν τη νήσο Κύπρο.

5

Μάρκος ο Ευαγγελιστής ο χρηματίσας υιός κατά πνεύμα του κορυφαίου Πέτρου, λέγεται ότι το Ευαγγέλιο το έγραψε κατά απαγόρευση του Πέτρου εκήρυξε το Ευαγγέλιον εις την Αλεξάνδρεια και εις όλην την περίχωρον επαρχία μέχρι Πενταπόλεως. Εν Αλεξανδρεία δε συρθείς επί πετρών ετελειώθη και ετάφη εκεί.

Λουκάς ο Ευαγγελιστής και ιατρός ο συνεργάτης του Παύλου συνέγραψε το Ευαγγέλιον του υπαγορεύσαντος, αυτό του μακαρίου Παύλου. Και τας πράξεις των Αποστόλων εν τη Ρώμη. Ύστερον ανεχώρησεν (ο Παύλος έμεινε εκεί), περιήλθε όλη την Ελλάδα κηρύττον το Ευαγγέλιο του Κυρίου. Ελθών δε εις τας Θήβας της Βοιωτίας, εκεί εν ειρήνη ετελειώθη ογδοήκοντα ετών. Λέγουσι ότι αυτός πρώτος εζωγράφησε την εικόνα του Δεσπότου Χριστού και της αυτού Μητρός και των κορυφαίων Αποστόλων και έκτοτε διεδόθη το ευσεβές και πάντημον έργον της εικονογραφίας. Οι Ευαγγελισταί Μάρκος και Λουκάς δεν ήτο εκ των δώδεκα.

Φίλλιπος ο αναφερόμενος εις τας πράξεις των Αποστόλων καταγόμενος εκ Καισαρείας της Παλαιστίνης έλαβε νόμιμον γυναίκα. Είχε τέσσερις θυγατέρες προφήτιδας. Αυτός κατέστη Διάκονος υπό των Αποστόλων και εβάπτισε τον Σίμωνα μάγον καθώς και τον Αιθίοπα Ευνούχο. Κηρύξας το Ευαγγέλιο εις τας Τραλλείς της Μ. Ασίας μετά των θυγατέρων του εκεί απήλθε προς Κύριον.

Ανανίας ο Απόστολος έγινε Επίσκοπος Δαμασκού. Αυτός εβάπτισε τον Παύλο δι’ αποκαλύψεως. Επειδή πολλά έκανε θαύματα εν τη Δαμασκό και ελευθερούπολη, εδάρει με βούνευρα υπό του ηγεμόνος Λουκιανού και εξέσθη εις τα πλευράς και εκάει με λαμπάδας. Οδηγηθής έξω της πόλεως εληθοβολήθη.

Ιωσήφ, ο και Ιουστός και Βαρσάβας καλούμενος εν τοις πράξεις γινόμενος συμάψηφος με τον Ματθαίον. Ούτος εις των εβδομήκοντα Μαθητών υπάρχων, εν ειρήνη ετελειώθη.

Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας, ο πρώτος των επτά Διακόνων και εις των εβδομήκοντα Μαθητών, ο εν τοις πράξεις των Αποστόλων αναφερόμενος εληθοβολήθη υπό των Ιουδαίων δια την θερμήν πίστη του συνευδοκούντος εις τον φόνο αυτού και ο Απόστολος Παύλος, απίστου όντος και ενταφιασθής εις την Ιερουσαλήμ. Ύστερον κατά τους χρόνους του Μεγάλου Κωσταντίνου ανεκομίσθη το Άγιον αυτού λείψανο εις Κωνσταντινούπολη.

Πρόχωρος, εις των επτά Διακόνων και των εβδομήκοντα και Επίσκοπος εν Βιθυνία πόλεως Νικομηδείας εν ειρήνη ετελειώθη.

6

Νικάνωρ και αύτος εις των επτά Διακόνων και των εβδομήκοντα εν ειρήνη ετελειώθη.

Τίμων και ούτος ήτο εις των επτά Διακόνων και γενόμενος Επίσκοπος Βαστρών της Αραβίας κατεκάει δια πυρός υπό των άθεων Ελλήνων.

Παρμενάς και ούτος ήτο εις των επτά Διακόνων όστις έμπροσθεν των Αγίων Αποστόλων ετελειώθη εν τη διακονία αυτού.

Πρέπει να ξέρουμε ότι οι ανώτεροι πανεύφημοι Απόστολοι οι δώδεκα και οι κατώτεροι αυτών οι εβδομήκοντα τους οποίους ο Κύριος ανέδειξε Αποστόλους μετά των σεπτών Μυροφόρων και πιστών γυναικών, όλοι αυτοί εκατόν είκοσι τον αριθμόν,δεν εβαπτίσθησαν με το δι ύδατος βάπτισμα διότι αυτός ο Κύριος υπεσχέθη αυτούς ότι θέλουσι βαπτισθεί εν Πνεύματι Αγίω. <<Ιωάννης γαρ φύσιν εβάπτισεν ύδατι ημείς δε βαπτισθήσεστε εν Πνεύματι Αγίω>>.

Διότι όταν κατεβεί το Πνεύμα το Άγιον εις όλους τους ανωτέρω κατά την ημέραν της Πεντηκοστής επλήρωσεν αυτούς εκ των χαρίτων του, καθώς και ο προφήτης Ιωήλ προεφήτευσεν όθεν δεν εχρειάσθησαν ύστερον άλλου βαπτίσματος.

Η Θεόλεκτος δωδεκάς των Μαθητών ή ευάριθμος αυτή χορεία κατέχει αναντιρρήτως την πρώτην και υπέροχον θέσιν εν τη απειράριθμο ομήγυρη των μεγάλων του Χριστιανισμού ηρώων. Οι μεγάλοι αυτοί άντρες και ευεργεταί της ανθρωπότητος, πιστοί ακόλουθοι του σαρκοθέντος Λόγου γενόμενοι πάντα τα επίγεια σκύβαλα εθεώρησαν τον Χριστό ευραρεστήσωσι και το αίμα αυτών εξέχεον, ίνα τον κόσμον από του φοβερού της αμαρτίας ζυγού ελευθερώσουν.

Μετά τους κορυφαίους των Αποστόλων Πέτρον και Παύλου οίτινες μετά της δωδεκαρίθμου των μαθητών χορείας και σήμερον εορτάζονται. Έρχεται αναντιρρήτως ο Υιός της Βροντής, ο επιστήθιος μαθητής Ιωάννης ο Ευαγγελιστής προς εκείνους κατά πάντα εφάμιλλος κατά την κλήσιν και δράσιν, κατά την θεωρίαν και πράξιν, κατά τον ζήλον και την αγάπην ο ζωηρότερον πάντων αισθανθείς την καλήν ταύτην του Θεανθρώπου εντολή. Ούτος κατ’ αρχάς εγένετο του Προδρόμου μαθητής, μετά προσήλθεν εις τον Χριστόν υπ’ εκείνου οδηγηθείς και επί καιρόν ηκολούθησε τον Χριστό. Μετά από μικρό χρονικό διάστημα επανήλθε στην Γαλιλαίαν και ασχολήθηκε και πάλι με την αλιεία ως που ο Κύριος εκάλεσε αυτόν οριστικώς.

7

Έκτοτε ο Θείος Ιωάννης ακολουθεί διαρκώς τον Κύριο και γίνεται ο κατ’ εξοχήν προσφιλής και επιστήθιος του Κυρίου μαθητής. Ένεκα της προς αυτόν αγάπης και αφοσιώσεως αυτού και της καθαρότητος της καρδίας αυτού.

Μετά του αδελφού αυτού Ιακώβου και του Πέτρου, αποτελούσαν τον στενότερο κύκλον περί τον Ιησού. (Ήταν οι μόνοι που δεν αποκρίνονταν καθόλου από τον Κύριο, μη νομισθεί ότι ο Κύριος έβλεπε κάποιους διαφορετικά. Αγαπούσε τον Πέτρο αλλά δεν του έδωσε τίποτα περισσότερο από ότι έδωσε στους άλλους. Ξεχώριζε ο καθένας από μόνο του ανάλογα με την αφοσίωση του). Τους τρείς τούτους εν τη ανάσταση της θυγατρός του Ιαείρου προσέλαβε και είχε μαζί του ο Κύριος. Τούτους μόνους και επί του όρους Θαβώρ ένθα είδον την δόξαν του Ιησού, δόξαν ως Μονογενούς παρά Πατρός. Κατά δε τον Μυστικόν Δείπνον αυτός ο Ιωάννης επί το στήθος του Θείου αυτού διδασκάλου, έπεσε στην αγκαλιά του και ρώτησεν αυτόν τις είναι ο μέλων παραδώσει αυτόν. Όταν ο Ιησούς παραδοθεί εις χείρας ανόμων μόνος ο Ιωάννης παρακαλουσι αυτόν. Και την τελευταία στιγμή όταν ο Κύριος ήταν κρεμάμενος επί του Σταυρού. Παρίστατο με την Θεοτόκο παρηγορών αυτήν. Και εκεί αξιούται να ονοστή Υιός της Παρθένου από τον Εσταυρωμένο Υιό της. Και όταν αναγγέλθηκε η Ανάσταση του Κυρίου, πρώτος έτρεξε στο μνήμα του Κυρίου.

Και εις την θάλασσα της Τιβεριάδος πρώτος τον αναστάντα διέκρινε και όπισθεν αυτού ηκολούθησε αυτόν. Μετά την Ανάληψιν βλέπομε τούτον μετά του Πέτρου να θαυματουργεί κηρύττοντα εις Ιερουσαλήμ και εις Σαμαρείαν που είχε αποσταλεί εκ της Εκκλησίας. Μετά του Πέτρου και Ιακώβου του Αδελφόθεου υπήρξε στύλος της νέας πίστεως. Όταν το 67 ξέσπασε ο Ιουδαϊκός πόλεμος, έφυγε από την Ιερουσαλήμ με μερίδα πιστών και επήγε εν τη Περέα Νέαν Πέλλαν επί αρκετά χρόνια και εν τη Ασία εβροντοφώνησε τον λόγο του Κυρίου επιστρέφων εν Έφεσο, έγραφε το Ευαγγέλιο. Και επί του διωγμού του Δομετιανού εξωρίσθη εις Πάτμον που έγραφε την Αποκάλυψιν. Μετά την απελευθέρωση του πήγε ξανά στην Έφεσο πλήρης ημερών εν ειρήνη ανεπαύθη.

Αυτό είναι το υψηλό σωτήριο έργο των Ιερών Αποστόλων τους οποίους πρέποντος η Αγία μας Εκκλησία σέβεται με εξαίρετον τιμήν. Διότι αυτοί είναι του Θεανθρώπου Λόγου τα θεόπνευστα στόματα της Θείας Οικονομίας. Οι Θεόκλητοι συνεργοί της παγκοσμίου σωτηρίας, οι πνευματοφόροι κήρυκες της Εκκλησίας οι ασάλευτοι στύλοι. Οι πιστοί οικονόμοι της νέας χάριτος οι πανόλβιοι κλειδούχοι της Βασιλείας των ουρανών.

8

ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, δεν φοβούται τόσο την βροντή του ουρανού ο διάβολος όσο φοβάται το κήρυγμα των Ιερών Αποστόλων. Έφυγε από τους ναούς όπου επροσκύνητο ως Θεός και εκρύβη εις τα κάτω τα μέρη των καταχθονίων και ακόμη φοβάται. Τρέμει, φεύγει όταν ακούει να κηρύττεται ο Αποστολικός Λόγος εις την Εκκλησία του Χριστού.

Μα αλίμονο, όταν εις την Εκκλησίαν του Χριστού είναι σιωπή, όταν δεν ακούεται ο λόγος του Θεού, όταν δεν λαλούσιν αλλά είναι άφωνοι φύλακες οι βοσκοί, οι ποιμένες των λογικών προβάτων, οι διάδοχοι των Αποστόλων, τότε παίρνει θάρρος ο διάβολος, βγαίνει άφοβα εμβαίνει θαρετά μέσα εις την ποίμνην του Χριστού. Και ως αιμοβόρος λύκος κατατρώγει τα αφύλακτα πρόβατα τας ψυχάς των Χριστιανών.

Το λέω με πολύ θλίψη και οδύνη της καρδίας μου. Χαίρετε της του Θεού χάριτος, βραβεύεται της Βασιλείας Ευαγγελισταί της αληθείας προασπισταί. Χαίρετε των Σεραφείμ σύστιχοι, των Χερουβείμ σύσκηνοι και των υπέρτατων Θρόνων συνομιλοί, χαίρετε κυριοτήτων δόξασμα των Δυνάμεων ύψωμα των Εξουσιών περιήχημα. Χαίρεται των Αρχών ευωδία, των Αρχαγγέλων θυμηδία. Χαίρε μοι ο δωδεκάστερος στέφανος κατά το λόγιον. Χαίρετε πύλαι της άνω Σιώνας αληθώς ηγάπησεν ο Κύριος υπέρ πάντα τα σκηνώματα Ιακώβ. Χαίρετε τέκνα του των φώτων πατρός άξια. Χαίρετε φίλοι γνήσιοι και αδελφοί του Μονογενούς.

Πρεσβείαν θερμή ποιήσατε προς Κύριον Χριστού Μαθηταί και ένδοξοι Απόστολοι, όπως λάβωμεν άφεσιν ων περ εν βίω ώδε ημάρτομεν και Βασιλείας της εν ουρανώ οι ήμων δούλοι εκεί επιτύχωμεν.

Δεύτε οπίσω μου και ποιήσω ημάς αλιείς άνθρωπον.

Στο επόμενο τιμητική αφιέρωση τον Απόστολο Παύλο.